δέρος

English (LSJ)

and δέρας, τό, poet. and Ion. (δέρας GDIinp.875 (Chios)) for δέρμα, only nom. and acc. (exc. gen. δέρατος or δέρους in D.S.4.56): A δέρος S.Fr.11, E.Med.5 cod. L, Ph.1120, Ion995, A.R.1.245, al., Epic. in Arch.Pap.7.3; δέρας E.Med.480 codd. plures, Ba.835.

German (Pape)

[Seite 549] τό, das Fell. die Haut, Soph. frg. 16; Eur. Phoen. 1120 u. Sp., wie Ap. Rh. 2, 120. S. δέρας.

Greek (Liddell-Scott)

δέρος: καὶ δέρας, τό, ποιητ. ἀντὶ δέρμα, ἀλλ’ ἐν χρήσει μόνον κατ’ ὀνομ. καὶ αἰτιατ. (πλὴν τῆς γεν. δέρατος ἢ δέρους παρὰ Διοδ. 4. 56)·- ὁ τύπος δέρος διατηρεῖται παρὰ Σοφ. Σχολ. Ἀριστοφ. Ὄρν. 934, καὶ κατὰ τὰ ἄριστα χειρόγρ. ἐν Εὐρ. Μηδ. 5, Φοιν. 1120, Ἴωνι 995, καὶ ἀπαντᾷ συχν. παρὰ τῷ Ἀπολλ. Ροδ.· ἀλλὰ δέρας ἐν Εὐρ. Μηδ. 480, Βάκχ. 835, Ἐπιγρ. Δελφ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 2265. 13.

French (Bailly abrégé)

(τό) :
seul. nom.-acc. sg.
peau.
Étymologie: cf. δέρω, δέρμα.

Spanish (DGE)

-εος, τό
piel de animal desollado ref. al vellocino de oro τὸ πάγχρυσον δ. E.Med.5, cf. 480, A.R.1.245, 4.1319, D.S.4.56, de otros anim. παρδαλήφορος δ. S.Fr.11, λέοντος E.Ph.1120, de la Gorgona, E.Io 995, αἰγός Opp.H.4.354, de un ciervo, Dionysius 19ue.3, de la víctima en los sacrificios Sokolowski 2.129.7 (Quíos V a.C.), cf. δέρας.

Greek Monolingual

το
βλ. δέρας.

Greek Monotonic

δέρος: και δέρας, τό, ποιητ. αντί δέρμα, όμως μόνο στην ονομ. και αιτ., σε Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

δέρος: ους τό Soph., Eur., Diod. = δέρμα 2.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

δέρος -ους, τό [δέρω] huid, vel.

Middle Liddell

poetic for δέρμα, Eur.

English (Woodhouse)

δέρος = hide, skin, skin stripped from an animal